Ode aan de (hormonale) gevoelige vrouwen

08-04-2023

Lieve gevoelige vrouwen,

Deze blog is een ode aan jullie.

Jullie vrouwen die onder al die maskers en glimlachen gebukt gaan van pijn, zowel psychisch als lichamelijk.

Jullie vrouwen die denken dat jullie alleen zijn met jullie lijden.

Weet alsjeblief... Je bent niet alleen!! We zijn met zovelen, en als we allemaal wat meer kwetsbaar zouden durven zijn en eerlijk zouden zijn over onze worstelingen met het leven en de maatschappij, dan zou er zoveel meer liefde kunnen vloeien in onze harten en ons leven.

Weet ook dat het niet ligt aan jou, niet aan jouw wilskracht, niet aan jouw zogenaamde onvermogen en aan jouw vermeende incapabiliteit om het leven aan te kunnen.

Het ligt aan je gebrek aan neurotransmitters, aan je getraumatiseerde zenuwstelsel en grotendeels aan je hormonen...

Als je deze grafiek bekijkt, waarin de prevalentie van zelfmoordgedachten per leeftijd staat uitgetekend, wat merk je dan? De pieken komen voor in de leeftijdscategorieën waarin vrouwen in de puberteit en (peri)menopauze zitten. En geen haan die hier naar kraait. Geen dokter die zich hier zorgen over maakt?? 

Laten wij als neurodiverse vrouwen hier onze strijd van maken om dit de wereld in te brengen! Word je bewust van je cyclus en besef dat je emotionele en mentale gezondheid enorm af hangt van jouw hormonale cyclus. Als je leert om je cyclus bij te houden, kan dit soms wat meer duidelijkheid brengen.  

Onder aan het blad kan je een cyclus tracker downloaden die je dan na een paar maanden wat meer duidelijkheid (en rust) kan brengen.  Ik raad je aan om het boek "Claim je cyclus" van Alexandra Pope eens te lezen, zodat je meer begrip krijgt voor de 4 verschillende fases van jouw cyclus.

Als peri-menopauzer besef ik dat ik momenteel in de gevaarlijke fase zit. Niet voor niks ben ik na jaren zonder medicatie vorig jaar bij de dokter gaan aankloppen omdat ik het niet meer aankon. Ik zat in een chronische staat van overprikkeling, overspanning en angst dat het allemaal teveel was. Ik voelde me een waardeloze moeder, want ik was meer down dan up. De medicatie die ik heb gekregen voelde bijna als magie... eindelijk wat meer rust in mijn leven. Op de meeste dagen dan toch. De overgangsdagen zijn nog steeds heftig. 

Dus als je voelt dat je de leeftijd nadert en je hormonen meer dan ooit beginnen rel schoppen, ga naar je huisarts en vraag om hulp! Maak hun duidelijk dat jij als neurodiverse vrouw extra gevoelig bent voor hormoonschommelingen. Laat je horen. Je bent het waard om een leven te kunnen leiden zonder constant in overlevingsmodus te zitten.

Be Brave! Have Courage! The Force is with you ❤